Psychologia Komunikacji

Psychologia komunikacji wg. Prof. Schulza von Thun

Jest wiele technik wykorzystywanych w komunikacji, ale kwadrat komunikacyjny i wewnętrzny zespół przeplatają się ze sobą. Praca z wewnętrznym zespołem jest porównywalna z pracą z Ego State. Jednakże są to zupełnie odmienne techniki. Jedna służy do klarownego komunikowania w tym sensie, aby nie mieszać poziomów komunikacji, np. pozostawać na poziomie wymiany informacji, nie popadając w emocjonalność.

A druga, Ego State wkorzystujemy w pracy z traumą. Została stworzona przez amerykańską parę terapeutów dla weteranów wojennych.

Natomiast praca z wewnętrznym zespołem pozwala na analizę blokad w osiąganiu określonych celów.

Kwadrat komunikacyjny

Model ten stał się znany jako „model czterech uszu”. Można go też określić jako model „aktywnego słuchania”, ponieważ w każdej wypowiedzi znajduje się ukryta wiadomość dla odbiorcy, jeżeli on uważnie słucha.

Człowiek podczas przekazywania informacji działa na czterech poziomach, ponieważ każde zdanie zawiera cztery wiadomości jednocześnie:

Niebieski:
Rzeczowe informacje (miejsce, czas, ilość, przekazywanie danych), jasno, konkretnie.
Zielony
Własne oświadczenie (to do czego się przyznaję, czego nie znam), jak się prezentuję.
Żółty

Relacja (co myślę o partnerce/rze i jak ją/go odbieram), jak traktuję rozmówcę, jakiej formy używam, wyrażam akceptację albo nie.

Czerwony
Apel (co chcę z nim osiągnąć, co chcę żeby dla mnie zrobił).
Na podstawie tej obserwacji, Schulz von Thun w 1981 wykazał, że istnieją cztery strony wypowiedzi układające się w formę kwadratu. Istnieją „cztery usta” nadawcy działające na „czworo uszu” odbiorcy. Zarówno nadawca jak i odbiorca są odpowiedzialni za jakość komunikacji. Klarowna komunikacja jest idealnym przypadkiem, a nie regułą.

Wewnętrzny zespół

Jeżeli chcesz dobrze ze sobą komunikować, to zajrzyj do swojego wnętrza!

Do tego celu najbardziej odpowiedni jest Model wenętrznego zespołu. 
Kiedy mamy podjąć decyzję, rzadko się zdarza abyśmy słyszeli „jeden głos”. Na ogół słyszymy kilka takich wenętrznych głosów.

Prowadzenie wewnętrznych walk jest niepokojące i może prowadzić do sabotażu samego siebie, są to normalne ludzkie zachowania. My potrzebujemy tych „wielu wewnętrznych dyskutantów”. Każdy z nich ma rację i każdy broni swojego zdania, bo każdy członek zespołu chce jak najlepiej dla „właściciela”. Cała ta dyskusja jest o tyle ważna, że te wszystkie połączone głosy, te pozytywne i te krytyczne są wysłuchane i wynikiem tego staje się wspólna decyzja, korzystna dla „właściciela” tego zespołu.

Każdy temat wymaga innego zespołu wewnętrznego.

Członkami zespołu mogą być:

Krytyk
Niedowiarek
Entuzjasta
Leń
Pracuś
Adwokat
Strażnik
Zastraszone dziecko
Nadwrażliwiec
Itd.

Jak pracować z takim zespołem? Można np. spisać wszystkie wewnętrzne głosy na małych karteczkach i wsłuchać się w to co one „mówią” i wyszukiwać argumentów dla przedstawienia korzystnej relacji.

To dwie z wielu, najczęściej wykorzystywane techniki w codziennym życiu.